Afgelopen zaterdag ben ik naar een festival geweest. Een festival in de Gelredom, waar 30.000 mensen aanwezig waren. Er werd gefeest en gedronken, door sommige meer dan andere en dat was goed te merken. Als je zelf niks drinkt valt alles op wat andere mensen doen, die wel gedronken hebben. Je ziet mensen vallen, duwen, huilen, zoenen, knuffelen en flirten. Ook zie je mensen die te veel gedronken hebben en rare dingen gaan doen. Mensen die anderen gaan lastig vallen. Als je rondloopt in een vol stadion komt je ontzettend veel mensen tegen die dingen doen die niet horen. Ik liep samen met mijn vrienden en kennissen rond in het stadion, op zoek naar vrienden die er al waren. Onmogelijke zoektocht die uiteindelijk toch gelukt is, maar niet zonder slag of stoot. We waren nog geen tien minuten binnen in het stadion, toen ik langs een jongen liep die raar naar me keek. Ik negerde hem, omdat ik me moest focussen op waar ik liep en op dat ik mijn vrienden en kennissen niet kwijt zou raken. Toen ik mijn rug naar de jongen gekeerd had, voelde ik ineens een hand op mijn billen, een hand die kneep. Uit reflex schoot ik omhoog en bleef ik staan. Ik keek om, om te kijken naar wie het gedaan had. Door de spanning kon ik me niet focussen op een gezicht, er stonden overal om mij heen mensen, iedereen kon het gedaan hebben. Achter mij had een kennis van mij gelopen. Ik zag hem stilstaan bij een groep jongens. Ik wist dat hij het gezien had. Ik wilde naar hem toe lopen maar ik werd al aan mijn arm verder getrokken door een andere vriend. Later hoorde ik dat die kennis die het zag, de jongen die het gedaan had aan had gesproken, en dat hij zich in had moeten houden. Toen ik dat hoorde schoten de tranen in mijn ogen. Hij nam het voor mij op, terwijl hij mij amper kent. Dat noem ik een echte heldendaad.
Later op de avond had iedereen al iets meer gedronken, de sfeer in het stadion veranderende en iedereen werd steeds losser en durfde steeds meer. Voor mij stonden twee jonge meisjes van ongeveer 16 jaar. Rechts van deze meisjes stond een oud paar, een man en een vrouw, die heel de avond al gezellig samen aan het knuffelen en dansen waren. Links van de twee meisjes stond een groepje dronken jongens, jongens die al ver heen waren. Een van de jongen begon tegen de meisjes te praten. De meisjes duwde hem weg, en nog een keer, en nog een keer. De gezichten van de meisjes werden steeds witter en bozer. Ik voelde in mijzelf ook boosheid naar boven komen. Ik zag dat het oude paar ook naar de jongens aan het kijken waren. En toen ineens, stapte de oude man op de jongen af en stuurde ze weg. Ik kreeg ineens zoveel respect voor een wildvreemde man die ik nog nooit had gezien. Ook nu stond ik met tranen in mijn ogen, terwijl er nu niet eens iets met mij gebeurt was. Deze man, nam het op voor twee meisjes van 16, die hij nog nooit gezien had, alsof het de normaal zaak van de wereld was. Ik besefte ineens weer dat er ook goede mensen leven, mensen met goede bedoelingen die andere willen helpen. Ik zal deze man nooit vergeten, en ik zou hem zeker bedanken als ik hem tegen zou komen. Ookal is er niks met mij gebeurt, ik zou hem kronen tot een held die niemand kent.